-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:30668 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

چرا انسان ها در روز محشر و در صحنة قيامت برهنه حاضر مي شوند؟

خواهر گرامي! ضمن تقدير و تشكر از اعتماد و مكاتبة شما با اين مركز به اطلاع شما مي رسانيم كه يكي از تعبيرات كه در آيات دربارة قيامت آمده حشر است: و إنّ ربّك هو يحشرهم إنّه حكيمٌ عليمٌ؛ پروردگار تو همة آن ها را محشور مي كند، كه او حكيم و داناست. تعبير حشر حدود سي بار در آيات به كار رفته است، و اين گستردگي دليل بر اهميّت آن از ديدگاه قرآن مي باشد. واژة حشر در لغت بنا به نقل مقائيس به معني جمع كردن توأم با راندن است، و گاه به هر گونه جمع گفته مي شود، و به گفتة مفردات به معناي بيرون بردن جمعي از قرارگاهشان به سوي ميدان جنگ و مانند آن است.

استفادة از اين تعبير براي معاد و روز قيامت به خاطر آن است كه همة انسان هايي كه در طول تاريخ بشر بر صفحة زمين ظاهر شده اند، در آن روز يك جا جمع مي شوند، و به سوي دادگاه عدل الهي براي حساب و كتاب، و سپس به سوي بهشت و دوزخ رانده مي شوند. از روايات اسلامي نيز استفاده مي شود كه در قيامت اهل زمين و آسمان ها اجتماع مي كنند، زيرا يكي از نام هاي قيامت يوم التلاف مي باشد.

اضافه بر اين، در آن روز ذرّات وجود هر انساني كه در مناطق مختلف كرة زمين و درياها و فضا پراكنده شده به فرمان الهي كنار هم جمع مي شوند، و روح به آن ها باز مي گردد. نه تها كه اعمالشان نيز گرد آوري مي شود. بنابراين قيامت، روز جمع و حشر در ابعاد مختلف است.[1]

در آن روز ذرّات وجود و بدن هر انسان جمع مي شود، و از آن رو كه در مرحلة خلقت و تولّد، انسان عُريان بوده و در مرحلة آخر هنگام مرگ عريان به خاك سپرده مي شود و تنها اعمال او است كه همه جا با او خواهد بود، برهنه محشور مي شود.

اگر اهل ايمان و تقوا و دين مدار بود، جلوي برهنه گي و عريان ماندن او را در قيامت خواهد گرفت قرآن مي فرمايد: و لباس التّقوي ذلك خيرٌ؛[2] لباس پرهيزگاري بهتر است.

در روايتي كه فاطمة زهرا(س) از پدر بزرگوارشان دربارة اموال اهل دنيا در قيامت سؤال فرمود، چنين آمده است: اهل دنيا در قيامت، عريان حاضر مي شوند.[3]

[1] آيت الله مكارم شيرازي، پيام قرآن، ج 5، ص 38 - 40، با اقتباس و تلخيص.

[2] اعراف (7) آية 26.

[3] مرحوم مجلسي، بحارالأنوار، ج 43، ص 55، چاپ بيروت لبنان.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.